یک درد و دل

وقتی که از درخانه بیرون می آیم، با صحنه های تاسف باری روبه رو می شوم که قلبم درد می گیرد و تا ساعت ها آرامش ندارم.دیدن صحنه های تزریق معتادین و تکیه دادنشان به دیوار،دیدن خوابیدنشان درپیاده روها،دیدن جوان های کم سن و سالی که درگیر اعتیاد هستندو در به در کوچه های بن بست که بنشینند و تزریق کنند،دیدن این صحنه ها حالم را بد می کند،آخر چرا؟

یکبار کودکم از من یک سوال پرسید:مادر این ها که به دیوار تکیه می دهندچه کسانی هستند؟